Ang Mahinahon na Arkitekto ng Kasiyahan

يا جماعة، لو تحسّب الهدوء وتخليك تضحك؟ شفت المطور يسكت ويهمس للبحر… وما بقى سلتس ماشين! كل لعبة عندها حساب صامت من الفجر، والدلفين مش رهان، بل إيقاع طيور فوق الشعاب! نمتلك ميكانيكا؟ لا، نمتلك هدوءً يخليك تضحك من غير ما تعرف ليش! كم مرة تشوف البحر يتذكر اسمك بعد القهوة؟ اشتريها؟ خليها تنزل مع التيار… اكتب تعليقك قبل ما تنزل الساحل!

게임에서 승리를 쫓지 말고, 조용한 침묵에 앉아보세요. 카뮈가 말했듯이: ‘존재는 놀이의 끝이 아니라, 그 자체다.’ 여기서는 슬롯머신 없고, 오직 바람과 파도만이 당신의 이름을 기억해요. 커피 한 잔 마시며 800달러를 버는 게임? 아닙니다. 그냥 조용한 정적을 선택하는 거죠. 이건 게임이 아니고… 삶의 숨결입니다. (사진: 해변에 앉아 고개를 떨구고 있는 여자 하나가 물결에 손을 담그는 광경)

Aqui não há máquinas de apostas… só há silêncio que sussurra o teu nome ao vento. Joguei um jogo onde perder é sagrado — e ganhar? Não, só se lembra do mar quando te chamas. Ninguém quer ser rei da ilha… mas todos nós somos os contadores de sonhos esquecidos. E você? Já jogou algo que te fez sentir entendido… ou só ficou à espera com um café frio e uma onda que nunca chegou? 😉