ในยามดึกที่เงียบระหว่างเที่ยงคืนถึงรุ่งเช้า โทรศัพท์กลับกลายเป็นกระจกสะท้อนหัวใจ—ไม่ใช่เพื่อความโชค แต่เพื่อการเชื่อมโยงที่แท้จริง การไม่ต้องการเสียงดัง แต่ต้องการความเงียบที่รู้สึกเหมือนบ้าน

ในยามดึกระหว่างตีหนึ่งถึงรุ่งเช้า ฉันพบเสียงของความสุขไม่ได้จากจำนวนไลก์ แต่ในความเงียบของหน้าจอโทรศัพท์ การเติบโตระหว่างสองวัฒนธรรมสอนฉันว่า การเชื่อมโยงแท้จริงไม่ใช่เสียงดัง แต่คือคำกระซิบ

ฉันหาความหมายไม่ได้จากคะแนนหรือเกม แต่จากความเงียบระหว่างการแจ้งเตือนใต้แสงสีเทาของหน้าจอในยามตีสองทุ่ม ในโลกดิจิทัลที่หายใจช้า ๆ ฉันพบตัวตนจริง ๆ ของฉัน