ความสุขที่จัดวางอย่างมีจิตวิญญา

ผมยังจำได้ถึงครั้งแรกที่เห็นผู้เล่นร้องไห้หลังได้แจ็คพอต—ไม่ใช่เพราะความตื่นเต้น แต่เพราะความโล่งใจ ในสตูดิโอ เราไม่ตามหา RNG เหมือนคนพนัน เราออกแบบมันเหมือนบทเพลง: การหมุนแต่ละครั้งคือลมหายใจ โบนัสแต่ละอันคือช่วงเวลาหยุด ผมโตมาในลอนดอนระหว่างความควบคุมของฝรั่งเศสและความเศร้าของญี่ปุ่น แม่สอนผมว่าความงามอยู่ในความเงียบ พ่อสอนผมว่าการควบคุมคือจังหวะ เมื่อเราสร้าง “Joyful Key” เราไม่ใส่ม้ามุมการ์ตูน—เราใส่อารมณ์แท้ๆ ที่ห่อหัว “Happy Hunt” ไม่ใช่การไล่ล่าทรัพย์ มันคือความตื่นเต้นเงียบของการรับรู้ว่าคุณไม่ได้ตามหาโชคลาภ—คุณกำลังฟังมัน สัตว์กระโดดไม่ใช่เพราะน่ารัก มันกระโดดเพราะเส้นโค้ง RTP สัมผัสได้เหมือนเพลงกลอมเบี้ยกลางดึก เราใช้ Unity ไม่เพื่อกราฟิก—but เพื่อจังหวะหัวใจ “Animal Carnival”? มันไม่ใช่ม่านไฟ—it เป็นแรงสัมพันธ์ตามฤดูกาล: กวางคริสต์เต้นรำตามจังหวะเดียวกับพิธีชากาของเกียวโต ฟีเจอร์โปรดของฉัน? เครื่องมือ “Joyful Shield” ผู้เล่นกำหนดขีดจำกัดของตน—not เพื่อหลีกเลี่ยงการขาดแคลนครับ—แต่มอบพระเกียรภาพ คนหนึ่งบอกฉัน: “ฉันหยุดเล่นเมื่อรู้สึกปลอดภัย”—นั่นมีชัยชนะ เราไม่มอบขายชัยชนะ—we ปลูกฝังความหมาย