เกมที่เคยสนุกตอนกลางคืน… ตอนนี้เหลือแค่เสียงลมหายใจกับแสงหน้าจอ 🌙

เราไม่ได้เล่นเพื่อชนะ… เราเล่นเพื่อจำเรื่องที่ตัวละครในเกมยังคงพูดชื่อของตัวเองในความเงียบ

เธอรู้แล้วว่า ‘สิ่งที่หายไป’ ไม่ใช่เหรียญ… แต่เป็นความทรงจำที่ถูกปักไว้บนพิกเซล

คุณเคยเห็นกระต่ายเต้นรำกับหมูนั่งสมาธิใต้แสงจอมไหม? 👀

บอกมาเลย… เกมของคุณหลังตีสามคืออะไร?

เราไม่ได้เล่นเกมเพื่อชนะ… เราเล่นเพื่อ “หายใจ” ในช่วงที่เงียบระหว่างการเดิมพัน 🌊 ตอนที่โลกร้องระลึกของคลื่นพาให้คุณกลายเป็นวาฬหลังค่อมที่เต้นในหัวใจ ไม่มีใครมองเห็นคุณคือ “ทองคำ”… เพราะคุณแค่ดื่มกาแฟอุ่นๆ เวลาตีสามยาม แล้วก็รู้ว่า “การอยู่คนเดียว” ก็พอแล้ว ❤️ คุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม? เลยมาแชร์กันเถอะ