ফোন নিয়ে ঘুমোনোর কথা

새벽 2시에 전화가 빛나는 건, 내가 진짜로 이긴 건 승리가 아니야… 그냥 조용한 침묵이었지. 알람 없이 스와이프해도 보상은 없고, 숨만 들이마셨어. 게임은 포인트가 아니라 ‘존재’야. 야생 동물들도 다 떠났고… 나만 화면 앞에 앉아서 ‘너는 충분해’라고 속삭했어. 오늘은 뭐 싣고 잤어? (댓글 달아줘… 나도 너랑 같이 고요한 밤을 지켰거든.)

Kamu scroll sampai jam 2 pagi bukan cari poin… tapi cari ketenangan. HP-mu menyala seperti lilin di tengah malam, sementara dunia tidur. Hadiahnya? Bukan hadiah — tapi ingatan bahwa kamu cukup untuk bernapas. Di Taman Mini, burung garuda pun ngeluh karena game ini terlalu serius… Tapi kau tetap tersenyum. Kira-kira, apa yang kau bawa tadi? Komentar di bawah — kamu juga pernah nge-scroll sampai subuh demi cari ‘soul’?

Nag-awa ako sa phone ko… at 2 AM? Hindi yung game ang nagpapahinga — ang phone ko! Nung sinabi ni Mama na ‘healing isn’t loud,’ naiintindihan ko: ang silent notification ay mas makapangit kaysa sa alarm! Ang RTP? Rest rate na ‘nakakatulog’! Ang RNG? Di random—’rhythm ng pagtulog’! Sana may mag-comment: ‘Sino bang naka-tweet habang natutulog?’ ❤️